Vrijdag 5 augustus

Terug thuis, de reis is voorbij maar de herinneringen zullen blijven.
Elke dag probeerden we (Ann en Veerle) iets opmerkelijks te noteren van wat we die dag zagen of meemaakten. Onze medereizigers hebben de blog tijdens de reis niet gezien en we hebben hen gevraagd om op te schrijven wat zij opmerkelijk vonden. Hier volgt hun getuigenis:

BERTRAND: de vriendelijkheid van de mensen (hello, how are you today); hoe warm een winter in Zuid-Afrika kan zijn, besef je als je de Tafelberg beklimt in de zon; een zeer leuke groep waarmee ik gerust nog eens 4 weken op reis zou willen; een rijke variatie qua flora en fauna, maar voor de prothea's moeten we nog eens een 3-tal weken langer blijven (wat geen probleem is...); Zuid-Afrika is veel 'steiler' dan gedacht; apartheid is wettelijk afgeschaft maar in realiteit zijn het nog steeds de kleurlingen die de minst betaalde jobs doen en het slechtst gehuisvest zijn; parkeerwachter, sinaasappelzakjeskruier, inpakster in de supermarkt: altijd met de smile en altijd tevreden met een babbel, een 'joke' en uiteraard een gift...

DIANE: ons bezoek aan de weeskindjes in Swaziland: de lachende blije gezichtjes en het zingen van hun liedjes vol overgave voor ons trof me enorm; heel tof ook: de samenhorigheid van de groep

HUBERT: armoede...de vele, kleine 'krotjes' op de hellingen, kriskras door elkaar, of meer geordend en iets groter aan de rand van de steden...zwarte mannen en vrouwen aan de kant van de weg...om wat dan ook proberen te verkopen (in opdracht)...en de positieve boodschap van de geleidelijke verbetering door de gidsen op Robbeneiland en Khayelitsha

KAREL: het uitzicht op Kaapstad vanop de Tafelberg en op de Olifantsrivier vanop de heuvels

LIEVE: 33 peuters naast elkaar liggend, afwisselend hoofdje-voetjes, in één kamer op de grond, die een middagdutje doen in een crèche in de sloppenwijk en dan 's avonds thuis komen in een luxe villa met bij iedere slaapkamer een eigen badkamer en zicht op zee. Zuid-Afrika: een land met heel veel contrasten

LIEVEN: Een autoreis door Zuid-Afrika. Na een tijdje vroeg ik me af wat het nut was van die 6.000 km. Na een tijdje was het duidelijk, dat je enkel het land kan leren kennen en begrijpen als de tocht volledig af was, als je contrasten had gezien. Contrast in de natuur: van groene valleien naar dorre, afgebrande heuvels. Contrast in landbouw: van uitgemergelde koeien naar hoog-productieve, van irrigatie in de woestijn tot ananas, citrus en druivenranken in prachtige valleien. Contrast in bevolking en huisvesting: van rijke blanken in ommuurde villa's tot zwarten in krottenwijken, van toezichthoudende blanken tot het doelloos zitten langs de straat... zo kan ik nog uren doorgaan. Ik hoop dat Zuid-Afrika de droom van Nelson Mandela verder mag uitbouwen maar af zal het nooit zijn

MARTINE: Zuid-Afrika: een reis lang verwacht... een reis met veel vraagtekens... De beleving van 23 dagen Zuid-Afrika is moeilijk neer te schrijven: zoveel beelden, impulsen, emoties...die je meemaakt. Maar wat blijft aanklijven, is die verscheidenheid/tegenstrijdigheid op een 'soms' korte afstand bij mens en natuur: stadsleven met pracht en praal en op een paar kilometer afstand de sloppenwijken met onvoorstelbare krotten. Alsook de natuur met de mooie fauna en flora met daarnaast ook gebieden waar dorheid overheerst; gebrande gronden waarvan je de zin niet kan snappen. Al onze verblijfplaatsen hadden elk op hun manier iets te bieden waardoor onze denkwereld over Zuid-Afrika zeker zal verruimen. Het was een meerwaarde om dit in groep te mogen beleven en te delen.

MICHEL: Eén van de vele dingen die mij is opgevallen tijdens de reis is dat Zuid-Afrika en ook Swaziland investeert in onderwijs. Doorheen de gehele reis zijn we ermee in contact gekomen. In ons eerste logement bij Ad en Jeannet in Lydenburg ontmoetten we een student die zijn stage liep in een nabijgelegen mijn. Tijdens de lange autoritten zagen we vele scholen zelfs op plaatsen waar in de brede omtrek weinig huizen stonden. Ze vielen op door de soms kleurrijke uniformen die de leerlingen droegen. Een speciaal moment was het bezoek aan de secundaire school in Swaziland waar Johan vroeger les gaf en het bezoek aan het kleuterschooltje voor weeskinderen. Zowel de wijnproducenten Bergwater als Koopmanskloof steunden een onderwijsproject. En ook in Hillandale vernamen we dat de kinderen van de werkers vele kilometers verder op internaat zaten. Confronterend tenslotte was het bezoek aan de kinderopvang en de eerste stappen in de richting van een peuterklas in de townships van Kaapstad.

NADIA: Hetgeen me het meest bijgebleven is, is de tegenstelling rijk-arm: de townships, hun armzalige krotjes naast de enorme villa's met huispersoneel; onze zoektocht naar de big-five met positief resultaat; de one-manshow van de orka voor ons appartement in Kaapstad; de dartelende dolfijnen in Haga Haga: een ware lust voor het oog; en uiteraard de 4 weken samen op stap met de groep waren voor mij een aangename ervaring: er werd heel wat afgelachen en er ontstond een nieuw koor; en onze Johan: de blanke Afrikaan!!

WIM: de 'erfenis' van een groot leider (Nelson Mandela) die op een 'stadige' manier in de praktijk wordt omgezet: there's some progress in the world in this country.

Donderdag 4 augustus

Om 8 uur verzamelden we voor het ontbijt in Ocean's Echo, laadden we voor de laatste keer de bagage in de auto's en trokken richting Waterfront om onze laatste (of toch niet?) rands te spenderen...
12 uur: richting luchthaven, auto's inleveren, inchecken en vlucht naar Johannesburg.
Daar wilden sommigen met hun laatste rands een flesje (tax free) drank kopen maar dat werd niet toegestaan omdat we nog een tussenlanding maakten in Frankfurt.
Misschien is dit een teken om nog eens terug te keren, wie weet???

Woensdag 3 augustus

Terwijl we wachtten op onze gids voor de townships werden we gratis en voor niets getracteerd op een prachtige walvisshow vlak voor het raam van de villa waar we logeerden. Shy, een 33-jarige jongeman, woont zelf in de sloppenwijken en toonde ons verschillende plekjes: een ontmoetingscentrum waar enkele vrouwen handicraftspulletjes maakten, een 'crèche' waar een 20-tal kinderen in een piepklein kamertje hun middagslaapje deden, een soepkeuken die zijn ingrediënten uit de stad kreeg, een stenen sloppenhuisje... We reden door Khayelitsha een sloppenwijk met 1,5 miljoen inwoners. Ook deze voormiddag keerden we met gemengde gevoelens terug naar het stadscentrum. We kregen eventjes de tijd om te shoppen op een handicraft market en reden toen naar Kirstenbosch, de botanische tuinen aan de voet van de Tafelberg. We zouden om 18 uur terugkeren richting Fishhoek, maar Johan zat vast in een file in de stad en wij doodden de tijd met liedjes en spelletjes die dateerden uit onze jeugdbewegingsperiode. Het laatste avondmaal werd geserveerd door Yvette, de eigenares van het grote huis Ocean's Echo. Achteraf waagden enkelen nog een sprong in het kleine zwembadje, anderen sorteerden hun bagage...

Opmerkelijk is hoe de mensen uit de sloppenwijken ondanks de omstandigheden blijven lachen

Dinsdag 2 augustus

In de voormiddag bracht een boot ons naar Robbeneiland. Op de bus doorheen het eiland kregen we deskundige uitleg van onze gids of was hij een predikant? In de gevangenis werden we rondgeleid door een ex-gevangene die zijn verhaal deed en konden we de cel van Nelson Mandela bekijken. Met een 'Auschwitz'gevoel keerden we stilletjes terug naar het vasteland. Na een snelle lunch maakten we ons op om de Tafelberg (ca. 1000 m)te beklimmen: wij klauterden en klommen de laatste 650 m langs een met rotsen bezaaid pad... Langs de weg en boven genoten we van een prachtig uitzicht over Kaapstad. Moe maar voldaan hadden we in de namiddag een 'Mont Ventoux'gevoel: we hebben het gehaald!
We bleven eten in het winkelcentrum van Waterfront, de havenwijk die volledig gerenoveerd is met winkels, restaurants en koffiehuisjes.

Opmerkelijk hoeveel mensen in de stad geld verdienen met kleine klusjes zoals parkeerwachter of zakjes vullen in de supermarkt.

Maandag 1 augustus

Na een vroeg ontbijt reden we naar de 'Winelands'. Om 10 uur werden we verwacht bij Koopmanskloof, een wijndomein dat volgens de fair trade normen werkt en enkele van z'n wijnen in de Oxfam wereldwinkels in België verkoopt. De vier wereldwinkelmedewerksters en de wereldwinkelwijnmeester kregen een ereplaats toegewezen om de ietwat verwarrende uitleg en de proeverij mee te maken: we weten nu dat ze nog meer lekkers in huis hebben en hopen WW Nationaal te overtuigen om deze ook aan te kopen. Een rondleiding op het domein en een fotosessie met de WW-medewerksters rondden dit bezoek af. In Paarl picknickten we bij het Afrikaanse taalmonument dat het ontstaan en de invloeden van de Afrikaanse taal wil benadrukken. Op het domein Fairview kregen we een proeverij van overheerlijke wijnen met aangepaste kaasjes: een idee voor een volgende proeverij? Na een stop in Stellenbosch bezochten we 's avonds het restaurant Moyo op het wijndomein Spier waar we aanschoven voor een uitgebreid Afrikaans buffet begeleid met enkele optredens in een reuzentent.

Opmerkelijk zijn de golfterreinen bij de 'blanke' steden

Zondag 31 juli

Met de zon en heerlijke temperaturen bezochten we Boulders waar de mini-pinguïns heel gemakkelijk fotomodel speelden. Daarna reden we richting Kaap De Goede Hoop en Cape Point en verkenden we eerst het hoogste en daarna het uiterste puntje van de kaap. Na een korte stop bij het monument van Batholomeus Diaz en Vasco da Gamma keken we onze ogen uit in het beeldenpark met zeepstenen beelden in alle formaten en figuren. Jammer dat we zoiets niet konden meenemen met het vliegtuig! Achteraf was er een momentje tijd om te skypen met/mailen naar de kinderen. ' s Avonds kozen we in een restaurantje aan de baai voor de Fisherman's Flush, een gigantische visschotel met kreeft, oesters, mosselen, calamares...

Opmerkelijk hoeveel toeristen we op Cape Point zagen uit alle uithoeken van de wereld

Zaterdag 30 juli

Bij -4° C vertrokken we van Hillandale over de N1 voor een 600 km lange rit naar Kaapstad. Na 200 km lieten we de Karoo achter ons en kwamen we in een ander landschap terecht: in de omgeving van Worcester merkten we de eerste wijnplantages op.
Vermoeid bereikten we Fishhoek, een dorpje op het schiereiland ten zuiden van Kaapstad. We betrokken er voor de laatste dagen een luxueuze villa en appartement met uitzicht op de baai aan de Indische Oceaan.





Opmerkelijk: het stadse leven dat zoveel verschilt met het leven op het platteland

Vrijdag 29 juli

Na een rondleiding op Maggie's farm en een fotosessie reden we (terwijl Maggie ons stond uit te zwaaien op de berg) verder door naar Beaufort West. Daar bezochten we het museum van Dr. Barnard, de chirurg die de eerste harttransplantatie succesvol uitvoerde. We namen ook een kijkje in zijn ouderlijk huis en de museumkerk waar z'n vader predikant was. In de namiddag reden we noordelijk via de Jager's pas naar Hillandale Guest House. Waarom wilde Johan ondanks het voorbije slechte weer in de regio over een 56 km lange aardeweg waarbij we op sommige plaatsen door een 'rivier' moesten rijden, vroegen we ons af? Maar we werden beloond:
1) we reden door de grote Karoo, een prachtig semi-woestijnlandschap
2) de geitenboer, die eerder schapenboer is, nam ons mee voor een demonstratie schaapscheren
3) 's avonds dineerden we in kerst- of oudejaarsstijl aan een lange tafel met kandelaars en zilveren bestek
Meer dan de moeite waard dus!

Opmerkelijk: In Zuid-Afrika leven de mensen het hele jaar door met open deuren, ook bij de voor ons toch wel heel frisse temperaturen. Ze hebben geen centrale verwarming, wel een kachel of open haard of elektrische bijverwarming