Vrijdag 5 augustus

Terug thuis, de reis is voorbij maar de herinneringen zullen blijven.
Elke dag probeerden we (Ann en Veerle) iets opmerkelijks te noteren van wat we die dag zagen of meemaakten. Onze medereizigers hebben de blog tijdens de reis niet gezien en we hebben hen gevraagd om op te schrijven wat zij opmerkelijk vonden. Hier volgt hun getuigenis:

BERTRAND: de vriendelijkheid van de mensen (hello, how are you today); hoe warm een winter in Zuid-Afrika kan zijn, besef je als je de Tafelberg beklimt in de zon; een zeer leuke groep waarmee ik gerust nog eens 4 weken op reis zou willen; een rijke variatie qua flora en fauna, maar voor de prothea's moeten we nog eens een 3-tal weken langer blijven (wat geen probleem is...); Zuid-Afrika is veel 'steiler' dan gedacht; apartheid is wettelijk afgeschaft maar in realiteit zijn het nog steeds de kleurlingen die de minst betaalde jobs doen en het slechtst gehuisvest zijn; parkeerwachter, sinaasappelzakjeskruier, inpakster in de supermarkt: altijd met de smile en altijd tevreden met een babbel, een 'joke' en uiteraard een gift...

DIANE: ons bezoek aan de weeskindjes in Swaziland: de lachende blije gezichtjes en het zingen van hun liedjes vol overgave voor ons trof me enorm; heel tof ook: de samenhorigheid van de groep

HUBERT: armoede...de vele, kleine 'krotjes' op de hellingen, kriskras door elkaar, of meer geordend en iets groter aan de rand van de steden...zwarte mannen en vrouwen aan de kant van de weg...om wat dan ook proberen te verkopen (in opdracht)...en de positieve boodschap van de geleidelijke verbetering door de gidsen op Robbeneiland en Khayelitsha

KAREL: het uitzicht op Kaapstad vanop de Tafelberg en op de Olifantsrivier vanop de heuvels

LIEVE: 33 peuters naast elkaar liggend, afwisselend hoofdje-voetjes, in één kamer op de grond, die een middagdutje doen in een crèche in de sloppenwijk en dan 's avonds thuis komen in een luxe villa met bij iedere slaapkamer een eigen badkamer en zicht op zee. Zuid-Afrika: een land met heel veel contrasten

LIEVEN: Een autoreis door Zuid-Afrika. Na een tijdje vroeg ik me af wat het nut was van die 6.000 km. Na een tijdje was het duidelijk, dat je enkel het land kan leren kennen en begrijpen als de tocht volledig af was, als je contrasten had gezien. Contrast in de natuur: van groene valleien naar dorre, afgebrande heuvels. Contrast in landbouw: van uitgemergelde koeien naar hoog-productieve, van irrigatie in de woestijn tot ananas, citrus en druivenranken in prachtige valleien. Contrast in bevolking en huisvesting: van rijke blanken in ommuurde villa's tot zwarten in krottenwijken, van toezichthoudende blanken tot het doelloos zitten langs de straat... zo kan ik nog uren doorgaan. Ik hoop dat Zuid-Afrika de droom van Nelson Mandela verder mag uitbouwen maar af zal het nooit zijn

MARTINE: Zuid-Afrika: een reis lang verwacht... een reis met veel vraagtekens... De beleving van 23 dagen Zuid-Afrika is moeilijk neer te schrijven: zoveel beelden, impulsen, emoties...die je meemaakt. Maar wat blijft aanklijven, is die verscheidenheid/tegenstrijdigheid op een 'soms' korte afstand bij mens en natuur: stadsleven met pracht en praal en op een paar kilometer afstand de sloppenwijken met onvoorstelbare krotten. Alsook de natuur met de mooie fauna en flora met daarnaast ook gebieden waar dorheid overheerst; gebrande gronden waarvan je de zin niet kan snappen. Al onze verblijfplaatsen hadden elk op hun manier iets te bieden waardoor onze denkwereld over Zuid-Afrika zeker zal verruimen. Het was een meerwaarde om dit in groep te mogen beleven en te delen.

MICHEL: Eén van de vele dingen die mij is opgevallen tijdens de reis is dat Zuid-Afrika en ook Swaziland investeert in onderwijs. Doorheen de gehele reis zijn we ermee in contact gekomen. In ons eerste logement bij Ad en Jeannet in Lydenburg ontmoetten we een student die zijn stage liep in een nabijgelegen mijn. Tijdens de lange autoritten zagen we vele scholen zelfs op plaatsen waar in de brede omtrek weinig huizen stonden. Ze vielen op door de soms kleurrijke uniformen die de leerlingen droegen. Een speciaal moment was het bezoek aan de secundaire school in Swaziland waar Johan vroeger les gaf en het bezoek aan het kleuterschooltje voor weeskinderen. Zowel de wijnproducenten Bergwater als Koopmanskloof steunden een onderwijsproject. En ook in Hillandale vernamen we dat de kinderen van de werkers vele kilometers verder op internaat zaten. Confronterend tenslotte was het bezoek aan de kinderopvang en de eerste stappen in de richting van een peuterklas in de townships van Kaapstad.

NADIA: Hetgeen me het meest bijgebleven is, is de tegenstelling rijk-arm: de townships, hun armzalige krotjes naast de enorme villa's met huispersoneel; onze zoektocht naar de big-five met positief resultaat; de one-manshow van de orka voor ons appartement in Kaapstad; de dartelende dolfijnen in Haga Haga: een ware lust voor het oog; en uiteraard de 4 weken samen op stap met de groep waren voor mij een aangename ervaring: er werd heel wat afgelachen en er ontstond een nieuw koor; en onze Johan: de blanke Afrikaan!!

WIM: de 'erfenis' van een groot leider (Nelson Mandela) die op een 'stadige' manier in de praktijk wordt omgezet: there's some progress in the world in this country.